Έχοντας κάνει το απόλυτο στη κανονική περίοδο του πρωταθλήματος και αφού απέκλεισε από τον 1ο αγώνα τους Απόλλωνα Πατρών και ΑΕΚ στα play-off ο Άρης συνάντησε στους τελικούς του πρωταθλήματος τον Παοκ, το τελευταίο εμπόδιο πριν την κατάκτηση του 4ου σερί πρωταθλήματος και 7ου συνολικά.
Ένας χλωμός και μέτριος Άρης, που δε θύμιζε σε τίποτα την ομάδα που κέρδισε στη Λάρισα, έφερε ισοπαλία με την ΑΕΚ, χάνοντας έτσι πολύτιμο έδαφος στην διεκδίκηση του τίτλου. Οι 20.000 φίλοι του Άρεως που κατέκλυσαν το «Χαριλάου», έφυγαν προβληματισμένοι από το γήπεδο, βλέποντας την εικόνα της ομάδας. Ο αγώνας έγινε στις 27 Απριλίου 1980
Στις 27 Απριλίου 2005 ο Άρης κερδίζει ίσως την πιο λεβέντικη πρόκριση της ιστορίας του και περνάει στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδος που πρόκειται να γίνει στο Παμπελοποννησιακό στάδιο, εναντίον του Ολυμπιακού.
«Ήρθες στην ζωή πριν 89 χρόνια, παιδί πολύτεκνης οικογένειας, διωγμένος μετά τον εμφύλιο από την Λεπτοκαρυά Πιερίας. Δούλεψες πολύ... κατάφερες τα μέγιστα. Ένα μικρό μαγειρείο το έκανες σήμα κατατεθέν της πόλης μας Εστιατόριο-Πατσατζίδικο ΤΣΑΡΟΥΧΑΣ. Ασχολήθηκες με την κατασκευή χτίζοντας πάνω από 30 οικοδομές. Έθεσες τον εαυτό σου στην υπηρεσία του αθλητισμού, της ενασχόλησης με τα κοινά. Έκανες το όνομά μας σεβαστό και πολύτιμο με την ευγενική σου παρουσία. Και πάνω απ’ όλα δημιούργησες μια οικογένεια με την μητέρα μας Χάρη, όπως την έλεγες, με τρία παιδιά τη Ζωή, την Ειρήνη και τον Δημήτριο. Γνώρισες 7 εγγόνια (Βάλια, Νίκος, Μυρσίνη, Νίκη, Χαρά, Χρυσή και Νίκος) και 3 δισέγγονα τη Ζωίτσα, τον Δημητράκη και την Ειρηνούλα. Ταλαιπωρήθηκες πολύ τα τελευταία 3 χρόνια με την υγεία σου και το μόνο που ήθελες και το ζητούσες κάθε μέρα “ να γίνεις καλά”. Σήμερα έκλεισες έναν γεμάτο κύκλο ζωής και βρίσκεσαι μαζί με την αδικοχαμένη μητέρα μας στους ουρανούς. Καλό παράδεισο πατέρα δεν θα σε ξεχάσει ποτέ κανείς μας»
Ο Λιακόπουλος εναντίον του Αρβανίτη σε μία εντυπωσιακή φάση από το παιχνίδι Τρία παιχνίδια χρειάστηκε ο Άρης για να κερδίσει τον παοκ και να προχωρήσει στα ημιτελικά του θεσμού του κυπέλλου Ελλάδος! Το 1950 δεν υπήρχαν τα πέναλτυ και οι αγώνες αν δεν κρίνονταν μετά από την παράταση επαναλαμβάνονταν! Έτσι ο Άρης και ο παοκ χρειάστηκαν και τρίτο παιχνίδι, αφού τα πρώτα δύο είχαν λήξει ισόπαλα (3-3 και 1-1).
Το γκολ του Αλεξιάδη που άνοιξε το σκορ Δεύτερη Ανάσταση έκαναν ανήμερα του Πάσχα, στις 26 Απριλίου 1970 οι φίλοι του Άρη! Η ομάδα μας κέρδισε για δεύτερη φορά τον Παναθηναϊκό μέσα στο 1970 στο Χαριλάου. Αυτή τη φορά βέβαια ο Άρης προκρίθηκε στους οκτώ του κυπέλλου, καθώς το ματς ήταν μονό και ο νικητής προκρινόταν αυτόματα.
Στα τέλη Απριλίου 1953 ο Άρης προετοιμαζόταν για τον αγώνα μπαράζ εναντίον του Ηρακλή που θα έκρινε τον τίτλο του πρωταθλήματος Θεσσαλονίκης. Οι δύο ομάδες είχαν ισοβαθμίσει και στις 19 Απριλίου είχαν αναδειχθεί ισόπαλοι 0-0 στον πρώτο αγώνα μπαράζ για τον τίτλο, συνεπώς όλα θα κρίνονταν σε δεύτερο μπαράζ που ήταν προγραμματισμένο στις αρχές του Μάη. Στα πλαίσια της προετοιμασίας της ομάδας μας για το σπουδαίο ματς με τον Ηρακλή, δόθηκε ένα φιλικό εναντίον του παοκ που έμεινε στην ιστορία για το "μεγαλοπρεπές" σκορ που θύμισε άλλες εποχές:
Αφού πέρασε εύκολα τα εμπόδια των Απόλλων Πατρών και Ιωνικού Νικαίας, ο Άρης πέρασε στα ημιτελικά του κυπέλλου όπου επρόκειτο να αντιμετωπίσει σε διπλούς αγώνες τον Παναθηναϊκό.