Ο Άρης το καλοκαίρι του 1984 προτίμησε για το κύριο μέρος της προετοιμασίας του την ουγγρική πόλη Ταταμπάνια και το προπονητικό της κέντρο. Ο Άρης πήγε στην Ουγγαρία στις 13 Ιουλίου και παρέμεινε μέχρι και τις 26 του μήνα.
Τη σεζόν 1971-1972 ο Άρης τερμάτισε στην 8η θέση του πρωταθλήματος, τη χειρότερη από την θέσπιση της Α’ Εθνικής τη σεζόν 1963-1964. Για την τελευταία αγωνιστική αντιμετώπισε τον Παοκ, στις 13 Ιουλίου 1972, σε έναν αγώνα χωρίς βαθμολογικό ενδιαφέρον.
Πριν τη δύσκολη αναμέτρηση με την πρωταθλήτρια της προηγούμενης σεζόν ΑΕΚ ο Άρης στις 12 Ιουλίου 1967 φιλοξενήθηκε από τη ΧΑΝΘ, έναν θεωρητικά εύκολο αντίπαλο.
Κίτρινοι εναντίον κόκκινων ή Άρης εναντίον Ολυμπιακού, σε ένα ζευγάρι από τα πιο ιστορικά της Ελλάδας, με πάρα πολύ ενδιαφέρουσα προϊστορία, ακόμη κι όταν πρόκειται για φιλικά. Η aris.re καταγράφει τα πάντα και φυσικά όλα τα φιλικά του Άρη. Έτσι σας παρουσιάζουμε τα φιλικά που έδωσαν οι δύο αντίπαλοι κατά τα χρόνια πριν την καθιέρωση της Α εθνικής, το 1959.
Στις 10 Ιουλίου 1979 η κλήρωση των αγώνων για το κύπελλο UEFA φέρνει έναν μεγάλο αντίπαλο στον Άρη. Οι κίτρινοι κληρώνονται να παίξουν στον πρώτο γύρο του θεσμού εναντίον της πανίσχυρης πορτογαλικής Μπενφίκα, του Αετού της Λισσαβώνας!
Στις 10 Ιουλίου 1932 ο Άρης ολοκληρώνει με επιτυχία τις αγωνιστικές του υποχρεώσεις, αφού με το συντριπτικό 3-7 επί του Ηρακλή παίρνει και τυπικά το πρωτάθλημα της Ελλάδας, τερματίζοντας με διαφορά πρώτος στον βαθμολογικό πίνακα. Σε 14 αγώνες οι κίτρινοι έχουν 9 νίκες, 4 ισοπαλίες και μόλις 1 ήττα, κερδίζοντας πανάξια τον τίτλο!
Μετά την επεισοδιακή νίκη του επί του Σπόρτινγκ ο Άρης στις 10/7/1959 αναμετρήθηκε με την πρωταθλήτρια της προηγούμενης σεζόν ΑΕΚ στο πλαίσιο της 5ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος.
Το καλοκαίρι του 1982 ο Άρης βρισκόταν σε αναζήτηση ενός ικανού γκολκίπερ. Αιτία ήταν η μη συμφωνία με την ανανέωση της δωδεκαετίας του Στέλιου Παπαφλωράτου, που είχε ως συνέπεια την απομάκρυνσή του από την ομάδα. Όταν χάνεις έναν τερματοφύλακα του επιπέδου του Στέλιου, λογικό είναι να ψάξεις να βρεις κάτι πολύ καλό.
Η ιστορία του Άρη δεν χτίστηκε μόνο από τα κατορθώματα των σπουδαίων και επώνυμων παραγόντων και αθλητών. Η ιστορία του Άρη γράφτηκε κυρίως από τον ανώνυμο αρειανό, από τον απλό αθλητή, από τον ιδρώτα του φίλαθλου που κόπιασε για να χτιστεί το γήπεδο μας, από τον οπαδό που άφησε την ψυχή του στις κερκίδες, είτε αυτές ήταν ξύλινες είτε από χώμα είτε από τσιμέντο. (στη φωτογραφία του εξώφυλλου: μικροί παίκτες της Γ ομάδας. Ο Νικηφόρος Βικελίδης στη μέση, έγινε γνωστός, οι υπόλοιποι όμως σκεπάστηκαν από τη λήθη)